Κινέζικη ομπρέλα

Καθόταν η κοπέλα με την κινέζικη ομπρέλα αγκαλιά κεφάλι ακουμπισμένο στο παράθυρο του βαγονιού είχε βλέμμα πικρό και μαύρο δάκρυ κυλούσε στο πρόσωπο της ένιωθε τη μοναξιά στο στήθος δάκρυ σκέψη και δάκρυ μέχρι να ξεστομίσει το μέσα της πως θα ήθελε να γυρίσει σπίτι της και κάποιος να την περιμένει να την ακούσει να της φτιάξει ένα ζεστό φλιτζάνι τσάι σοκολάτας μπισκότα στο πιατάκι μέχρι να νυχτώσει να μιλάνε όλο το βράδυ για τη ζωή την όμορφη που χάνεις την ουσία και την βλέπεις δύσκολη όταν το μόνο που είναι βάρβαρο είναι η αποστασιοποίηση των ανθρώπων η δημόσια μοναξιά που ένιωθε όταν η κοπέλα με τα σγουρά μαλλιά την κόκκινη τσάντα βελούδινη πλάτης τα γυαλιά το γύψο στο χέρι κοιτούσε στο κινητό της και δεν έβλεπε ότι εκείνη κλαίει βουβά να της δώσει το χέρι της να νιώσει συμπόνοια αδιαφορούσε η δημόσια μοναξιά την επανέφερε στην πραγματικότητα.

Je veux un caresse, un "je t'aime " et un peu du vin.