Είστε καταδικασμένος να περάσετε όλη σας τη ζωή στη θάλασσα

Αγάπησα μια ματιά σε έναν λόφο. Θα το θυμάμαι καλά ήταν φέτος τον χειμώνα. Η αγάπη ήρθε και έδειξε το όνομα της. Αναρωτιέμαι τι είναι τελικά η αγάπη; Πώς τα φέρνει πάντα πάνω κάτω;

Αγαπήθηκαν πολύ την πρώτη φορά που πήγαν στο εξωτερικό και δεν βρήκαν την βάρκα που οδηγεί στο τέλος κάθε ανθρώπου αλλά η λίμνη τους προσέφερε λουλούδια από τον βυθό της την κοίταξαν καλά και έπεσαν μέσα.

Αγάπα τον τρόπο που τρέχει στα χέρια του η αλήθεια.
Αγαπά τον τρόπο που σταματάει στα χέρια της το ψέμα.
Φιλάει τις ευχές του και προσπαθεί να τον σκοτώσει αγκαλιάζοντάς τον σφιχτά.
Αίματα τρέχουν από τα μάτια της καθώς πλένει τα χέρια της στον νεροχύτη.

Άραγε αν αγαπάτε λίγο πιο μετά από την άφιξη ή την αναχώρηση θα αλλάξει το πρόγραμμα του σταθμού; Θα έρχεται πιο νωρίς το επόμενο βράδυ; Ή την ανατολή θα ξυπνάτε κενοί σαν να μην πήρατε ποτέ το τραίνο στο σωστό του δρομολόγιο; Σβήστε το σωστό. Ο σταθμάρχης θέλει να τον πατήσουν οι ράγες μέχρι που να μην μπορεί να δει τίποτα. Σαν το βουλοκέρι. Ακούγεται κάτι σαν μακρόσυρτο σφύριγμα.

Αγάπη μου είπε ότι δεν έχει κρεβάτια στο νοσοκομείο έχει χαθεί ανάμεσα στους νεκρούς και τους ζωντανούς γέροι ξαπλωμένοι ανάσκελα κοιτάζουν έναν ουρανό μαύρο και αναστενάζουν πως δεν πρόλαβαν να αγαπήσουν δυνατά ζητάνε φιλιά μαντήλια λίγο χαρτί μία πένα λίγο μελάνι να γράψουν να γράψουν νότες να συνθέσουν μοιρολόγια να ανάψουν ένα τσιγάρο να γράψουν να γράψουν μουσική να συνθέσουν ποιήματα να κλάψουν να κλάψουν να κλάψουν

Κύριε αγαπώ πολύ αλλά δεν θέλω να δένομαι άλλο γιατί οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν με βάρκες και εγώ δεν ξέρω να κολυμπώ . Πνίγομαι όποτε τολμώ να κολυμπήσω και να τους κυνηγήσω. Δεν έχω ούτε σωσίβιο ασφαλείας και όταν χτυπά το καμπανάκι πρέπει να είμαι πίσω στη θέση μου.

Λυπάμαι είστε καταδικασμένος.
Να Αγαπάτε βαθιά, Να  Αγαπάτε αληθινά, Να Αγαπάτε.
Είστε καταδικασμένος να περάσετε όλη σας τη ζωή στη θάλασσα.